Λιθογραφία (εικόνα) του Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη σε ξύλο σκαλιστό στο χέρι.

Ο Άγιος Ιάκωβος ο Τσαλίκης γεννήθηκε στο Λιβίσι της Μικράς Ασίας στις 5 Νοεμβρίου του 1920 μ.Χ. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1924 μ.Χ. εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά του στο χωριό Φαράκλα της Εύβοιας. Ο Άγιος διακρινόταν για την εργατικότητά του και για τον ασκητικό και χριστιανικό του βίο. Μετά τον θάνατο των γονιών του και αφού πάντρεψε την αδερφή του, αποφάσισε να γίνει μοναχός και μετέβη στη Μονή του Οσίου Δαβίδ του Γέροντος στην Βόρεια Εύβοια. Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον μητροπολίτη Χαλκίδας Γρηγόριο.

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης, στις 25 Ιουνίου του 1975 μ.Χ., έγινε ηγούμενος της Μονής του Οσίου Δαβίδ και εργάσθηκε σκληρά για την αναδιοργάνωση του μοναστηριού. Κατά την διάρκεια της ηγουμενίας του, η Μονή προσέλκυσε χιλιάδες πιστούς που αναζητούσαν τον πνευματικό του λόγο και το διορατικό του χάρισμα. Ο Γέροντας Ιάκωβος παρέδωσε τη ψυχή του στο Θεό στις 21 Νοεμβρίου του 1991 μ.Χ. Η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τον κατέταξε στους Αγίους στις 27 Νοεμβρίου του 2017 μ.Χ.

Η μνήμη του Οσίου Ιακώβου τιμάται από την Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία στις 22 Νοεμβρίου εκάστου έτους.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.

Χαίρει ἔχουσα, σὲ παραστάτην, ἡ πολύφημος νῆσος Εὐβοίας, καὶ τοῦ ὁσίου Δαυΐδ ἐπαγάλλεται, ἡ θεία Μάνδρα τὸν τάφον σου ἔχουσα, θεοχαρίτωτε πάτερ Ἰάκωβε, σὺ γὰρ χάριτας, βλυστάνεις ἡμῖν ἑκάστοτε, ὡς ῥεῦμα Παρακλήτου ἀνεπίσχετον.