Λιθογραφία (εικόνα) του Αγίου Ιεζεκιήλ του Προφήτη παλαιωμένη σε ξύλο πεύκου με τρέσες.

Ο Προφήτης Ιεζεκιήλ γεννήθηκε στην Ιουδαία το 620 π.Χ. και υπήρξε ένας από τους τέσσερις μεγάλους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Καταγόταν από ιερατική οικογένεια και ήταν απόγονος του Σαδώκ. Μετά την πρώτη κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τον Ναβουχοδονόσορα, οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην Βαβυλώνα, οπού εκεί κλήθηκε στο προφητικό αξίωμα, το οποίο άσκησε για είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια. Υπήρξε σφοδρός πολέμιος της ειδωλολατρίας και των χαλαρών ηθών της εποχής εκείνης. Προφήτεψε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και την ανάσταση των νεκρών, την οποία προφητεία διαβάζουμε στην Εκκλησία την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ, μετά την επιστροφή στον Ναό από την περιφορά του Επιταφίου.

Σύμφωνα με την παράδοση ο Ιεζεκιήλ φονεύθηκε από τη φυλή του Γάδ και τάφηκε στη σημερινή Βαγδάτη του Ιράκ. Το όνομά του σημαίνει "ο Θεός είναι δυνατός" ή "Εκείνος που ο Θεός δυναμώνει". Η Ορθόδοξη χριστιανική Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου στις 23 Ιουλίου εκάστου έτους.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος γ’. θείας πίστεως.

Θείου Πνεύματος, τὴ ἐπιπνοία, προκατήγγειλας, Θεοῦ Προφῆτα, ἐσομένων μυστηρίων τὴν ἔκβασιν τὴν τοῦ Σωτῆρος ἀπόρρητον κένωσιν, καὶ αἰωνίων νεκρῶν τὴν ἀνάστασιν Ἰεζεκιὴλ ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.