Λιθογραφία (εικόνα) του Αγίου Θεοφίλου του Αγιορείτη παλαιωμένη σε ξύλο πεύκου με τρέσες.
Ο Άγιος Θεόφιλος γεννήθηκε στη Ζίχνη της Μακεδονίας το 1460 μ.Χ. και διακρίθηκε ιδιαίτερα στην καλλιγραφία. Ως μοναχός συνδέθηκε με τον επίσκοπο Ρενδίνης Ακάκιο και τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νήφωνα. Ο Νήφων έδειχνε μεγάλη εμπιστοσύνη στον Θεόφιλο, με αποτέλεσμα να τον στείλει ως εκπρόσωπό του στους πατριάρχες Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων και Αντιοχείας.
Ο Άγιος, αφού ολοκλήρωσε την αποστολή του, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και αργότερα μετέβη στη μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους. Το 1511 μ.Χ. πήγε στη μονή Ιβήρων, όπου ασχολήθηκε με την αντιγραφή χειρογράφων. Αρνήθηκε να χειροτονηθεί μητροπολίτης Θεσσαλονίκης από τον Πατριάρχη Θεόκλητο και κατέληξε στις Καρυές του Αγίου Όρους. Εκεί, παρέλαβε και ανακαίνισε το Κελλί του Αγίου Βασιλείου. Πέθανε ειρηνικά το 1548 μ.Χ. και θάφτηκε στο δάσος από τον μαθητή του Ισαάκ.
Η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του στις 8 Ιουλίου εκάστου έτους.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὡς τοῦ Σωτῆρος γνησιώτατον φίλον, καὶ τῶν ἐν Ἄθῳ εὐωδέστατον κρῖνον, καὶ νοητὸν ἀλάβαστρον ὁσίων ἀρετῶν, ἱεροὶς ἐν ἄσμασιν, εὐφημοῦμεν σὲ Πάτερ, εἰς ὀσμὴν τῶν μύρων σου, εὐλαβῶς συνδραμόντες, δι' ὧν εὐφραίνει πάντοτε ἠμᾶς, τοὺς σὲ τιμώντας, Θεόφιλε Ὅσιε.