Λιθογραφία (εικόνα) του Αγίου Αλεξίου παλαιωμένη σε ξύλο πεύκου με τρέσες.

Ο Άγιος Αλέξιος γεννήθηκε στη Ρώμη και καταγόταν από πλούσια και ευσεβή οικογένεια. Ο πατέρας του ονομαζόταν Ευφημιανός και η μητέρα του Αγλαΐς. Οι γονείς του τον μεγάλωσαν με αγάπη και του προσέφεραν εξαιρετική μόρφωση. Ο Αλέξιος παντρεύτηκε μια νέα που είχε βασιλική καταγωγή αλλά το ίδιο βράδυ του γάμου παράτησε τη συζυγική στέγη και έφυγε κρυφά. Με πλοίο έφθασε στη Λαοδίκεια της Συρίας και από εκεί μετέβη στην Έδεσσα της Μεσοποταμίας, όπου μοίρασε τη περιουσία του στους φτωχούς. Ο Άγιος, για 17 ολόκληρα χρόνια, έζησε έξω από τον ναό της Θεοτόκου με νηστεία και προσευχή στον Θεό.

Ο Αλέξιος αποχώρησε από την Έδεσσα και αποφάσισε να πάει στην Ταρσό της Κιλικίας για να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά του. Όμως μια μεγάλη καταιγίδα οδήγησε το πλοίο στη Ρώμη και ο Άγιος αποφάσισε να επιστρέψει στο σπίτι του. Οι γονείς του που τον αναζητούσαν επί χρόνια δεν τον αναγνώρισαν και του προσέφεραν ελεημοσύνη. Παρέμεινε άγνωστος για πολλά χρόνια και ζούσε φτωχικά κοντά στο πατρικό του, νηστεύοντας και δοξολογώντας τον Θεό. Λίγο πριν πεθάνει έγραψε σε ένα χαρτί το βίο του και παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο. Ονομάστηκε «άνθρωπος του θεού» επειδή όταν απεβίωσε ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό που έλεγε: «Ζητήσατε τον άνθρωπο του Θεού». Ο Ευφημιανός και η Αγλαΐς μετέφεραν το λείψανο του γιου τους στο ναό του Αγίου Βονιφατίου και το έβαλαν σε λάρνακα, από την οποία ανάβλυζε μύρο. Η μνήμη του εορτάζεται στις 17 Μαρτίου εκάστου έτους.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ἐκ ῥίζης ἐβλάστησας, περιφανοῦς καί κλεινῆς, ἐκ πόλεως ἤνθησας, βασιλικῆς καί λαμπρᾶς, Ἀλέξιε πάνσοφε· πάντων δ᾽ ὑπερφρονήσας, ὡς φθαρτῶν καί ῥεόντων, ἔσπευσας συναφθῆναι, τῷ Χριστῷ καί Δεσπότῃ. Αὐτόν οὖν ἐκδυσώπει ἀεί, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.