Λιθογραφία (εικόνα) της Άκρας Ταπείνωσης παλαιωμένη σε ξύλο πεύκου με τρέσες.

Η εικόνα της Άκρας Ταπείνωσης είναι σύμβολο του Πάθους, το οποίο οδηγεί στην έσχατη ταπείνωση του Χριστού και στον ατιμωτικό του θάνατο επάνω στο Σταυρό, που υπέμεινε για χάρη των αμαρτιών του ανθρώπου. Ο Χριστός ως Σωτήρας δίνει τη μάχη του επάνω στο Σταυρό για λυτρώσει τον άνθρωπο από τον πνευματικό του θάνατο λόγω της αποξένωσής του από τον Θεό.

"Μέσα στον Τάφο αποτίθεται με τον Ενταφιασμό και εξέρχεται με την Ανάσταση η Αγάπη που νίκησε τον θάνατο. Μέσα εκεί τελέσθηκε ο γάμος του Χριστού με την Εκκλησία. Ο Τάφος έγινε παστάδα νυφική. «Καί αὐτός ὡς νυμφίος ἐκπορευόμενος ἐκ παστοῦ αὐτοῦ» (Ψαλμ. 18, 5). «Ὁ Χριστός ἠγάπησε τήν ἐκκλησίαν καί ἑαυτόν παρέδωκεν ὑπέρ αὐτῆς» (Εφεσ. 5, 25-26). Η Εκκλησία είχε μόλις πριν λίγες ώρες δημιουργηθεί, πάνω στο Σταυρό, από την νυγείσα πλευρά του Χριστού από την οποία εξήλθε αίμα και νερό, τα στοιχεία των δυο βασικών μυστηρίων της, δηλαδή του Βαπτίσματος (νερό) και της θείας Ευχαριστίας (αίμα). Η Νέα Εύα (Εκκλησία) γεννάται από την πλευρά του Νέου Αδάμ (Χριστός), όπως είχε γίνει και με την πρώτη. Είναι ο Γάμος του Νυμφίου Χριστού με την νύμφη Εκκλησία, ο «γάμος τοῦ Ἀρνίου», που ακολουθεί μετά τη νίκη στον ουρανό (Αποκ. 19, 7). Την εκ του τάφου Έγερση του Χριστού παρομοιάζει με γάμο και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγοντας: «Καί ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς (από τον τάφο) ὡς ὁ νυμφίος ἐκ παστοῦ.