Λιθογραφία (εικόνα) του Αγίου Ραφαήλ του Ιερομάρτυρα παλαιωμένη σε ξύλο πεύκου με τρέσες.

Ο Άγιος Ραφαήλ, κατά κόσμον Γεώργιος Λάσκαρης, γεννήθηκε το 1410 μ.Χ. και καταγόταν από τους Μύλους της Ιθάκης. Σε ηλικία 35 ετών απαρνήθηκε τα εγκόσμια και το επάγγελμα του στρατιωτικού και εκάρη μοναχός. Αργότερα, χειροτονήθηκε πρωτοσύγκελος και αρχιμανδρίτης. Κατά το έτος 1450 μ.Χ. μετέβη στη περιοχή της Μακεδονίας και ασκήτεψε εκεί.

Μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης ο Άγιος κατέφυγε στη Μυτιλήνη, όπου εγκαταστάθηκε στη παλαιά γυναικεία μονή του Γενεσίου της Θεοτόκου, κοντά στο χωριό Θέρμη. Το 1463 μ.Χ. οι Τούρκοι εισέβαλαν στη Λέσβο και στο μοναστήρι, όπου ήταν ηγούμενος ο Ραφαήλ. Ο Όσιος συνελήφθη και υπέστη φρικτά βασανιστήρια, με συνέπεια να βρει μαρτυρικό θάνατο. Η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία τιμά τη μνήμη του 2 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

(Τοῦ Ἁγίου Ῥαφαήλ)

Τῆς Ἰθάκης τὸν γόνον καὶ τῆς Λέσβου τὸ καύχημα, Ὀσιομαρτύρων τὴν δόξαν, Ῥαφαὴλ εὐφημήσωμεν, ἀρτίως γὰρ ἡμῖν φανερωθείς, ἰάματα πηγάζει τοῖς πιστοῖς, καὶ κατ’ ὄναρ καὶ καθ’ ὕπαρ ὑπερφυῶς ὀπτάνεται τοῖς κράζουσι· Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐκπληροῦντι διὰ σοῦ, ἡμῶν τὰ αἰτήματα.